Medio januari 2017. Herkenbaar dit plaatje? Goede voornemens maken blijkt een hardnekkige gewoonte. Heb jij er weer een aantal gemaakt? Ook al heb je al jaren ervaren dat de meeste voornemens in de 2e week van januari gesneuveld zijn. Het dagelijks leven blijkt weerbarstiger dan je gezonde ideeën.
Tja. Wat te doen? Opgeven om ooit nog gezonder, fitter, slanker en tevreden te zijn? Dat voelt vast evenmin goed.
Erica: ‘niet alleen op 1 januari had ik mijn lijst met goede voornemens klaar, ook begin april, als de zomer met blote jurken eraan komt, rond 1 september, na de vakantie, in november om er met de feestdagen leuk uit te zien. Zucht. Wat heb ik mezelf wel niet opgelegd. Steeds een paar weken volgehouden. Hoe vermoeiend.
Door erg hoge eisen aan mezelf te stellen (zero alcohol, zero koekjes en 3 x per week sporten) ging het uiteraard snel fout. Althans fout in mijn ogen. Twee koekjes eten, toch een glas wijn nemen of een keer sporten overslaan, riep direct het gevoel op te hebben gefaald. Weer een poging mislukt. Totaal mislukt. Dan kan ik net zo goed op de bank blijven hangen met een zak chips. Die ene zak leidde vaak tot een snaai- of eetbui. Vaker tot een week met eetbuien. Erg moeilijk om daarna weer in een normaal patroon te komen. Op 31 januari was ik vaak zwaarder dan 31 december!
In 2016 heb ik het anders gedaan. Ik heb begeleiding gezocht en voor het eerst in mijn leven nagedacht over hoe mijn leven er over 5 jaar zou kunnen uitzien. Zou ik dan nog steeds willen jojo-en? Zou ik nog steeds dagelijks willen piekeren over wel/niet eten, geboden en verboden? Absoluut niet. De gekte van jaren lijnen werd mij helder. Ik zag mijzelf liever als vrolijke energieke vrouw, met leuke kleding uit de gewone winkels. De wandelvakantie in de bergen werd mogelijk en ik zag mijzelf solliciteren op een betere functie. Wauw, een gewoon positief leven zonder de hele dag piekeren over eten!
Het is mij gelukt het eeuwige lijnen achter mij te laten. Ik heb onderzocht in welke situatie ik te veel eet. Vaak na een lange werkdag als ik nog moet koken, als ik gedoe met de pubers heb, of als ik mij zorgen maak over mijn ouders. Om mijn vermoeidheid, irritatie of verdriet niet te voelen ging ik voorheen snaaien. Dat gaf acuut rust….. en extra gewicht… en schuldgevoel.
Het lukt mij nu steeds beter tijd te nemen voor mijn gevoel en te bedenken waar ik echt behoefte aan heb. Vaak aan rust. Even helemaal niemand aan mijn hoofd. Hulp in huis bij het koken en opruimen door man en pubers heeft ook enorm geholpen. Een half uurtje op de bank met een kopje thee na werktijd i.p.v. geërgerd koken en ondertussen en een halve zak chips wegwerken doet wonderen. ’s Avonds gaan we regelmatig een half uurtje lopen i.p.v. te blijven bankhangen met koffie en chocola.
Voor het eerst in mijn leven geen goede voornemens gemaakt en geen lijnpogingen gedaan. Wat een rust. Neveneffect: toch 9 kilo afgevallen, trots, blij en energieker. Na dat wandelen heb ik halverwege het jaar de sportschool opgezocht. Leuke groepsles waar ik nu 1 x per week aan meedoe. Meer dan genoeg.
Wat zijn jouw realistische plannen voor 2017? Deel ze en maak kans op een gratis exemplaar van het boek ‘Liefde in plaats van chocola”.