Anouk gaat verduren, verduren en onderzoeken - Emotie-eten de Baas

Anouk gaat verduren, verduren en onderzoeken

vrouw-op-bank
‘Hoe het met me gaat? Nou ik weet het niet zo goed’, verzucht Anouk. ‘Ik voel me onrustig, ik ben veel emotioneler. Paar keer een huilbui gehad. Het voelt vreemd. Ik heb veel gedacht aan jouw advies om te gaan ‘verduren’. Mooi woord. Verdragen. De afgelopen week ben ik gaan zitten zodra ik een snaai neiging voelde opkomen.

Bijvoorbeeld gisteren. Drukke dag op het werk gehad, file naar huis en bij thuiskomst…. inderdaad, Wim was nog niet thuis om te koken en de ontbijtresten van de jongens stonden nog op het aanrecht. Het huilen stond me nader dan het lachen. Helaas kom ik vaker op deze manier thuis. Ik ken het. Voorheen zou ik een zak chips uit de kast pakken om boos mijn onrust weg te kauwen. Het plan was echter om te oefenen met verduren. Zucht. Ik ben direct doorgelopen naar de woonkamer, de troep in de keuken achter mij latend. Op de bank gaan zitten. Nee niet rustig. De onrust en boosheid gierden door mijn lijf. De zak chips in het keukenkastje kon in in de woonkamer horen roepen; ‘neem mij, daar knap je van op’. Dat gaf nog meer onrust.

Ik ben blijven zitten. Met veel moeite heb ik gelet op mijn ademhaling. Gezorgd dat ik iets rustiger ging ademhalen. Heel onwennig en vreemd. Daarna kon ik om mezelf lachen. Zie me hier nou zitten. Het stoom komt uit mijn oren, mijn mond wil chips en ik adem rustig naar mijn buik. Zen….Maar het werkte wel. Na 3 minuten voelde ik me iets beter. De drang naar chips was er nog steeds. Ik heb braaf eerst de tijd genomen om te onderzoeken waarom ik nu zo boos en onrustig was.

Ja logisch, het was balen dat Wim nog niet aan het koken is. Zeker omdat ik honger had. Maar eigenlijk miste ik zijn gezelschap bij thuiskomst. Het werk was weer erg druk geweest. Dan is het zo heerlijk als Wim al in de keuken staat en me een zoen geeft. Dan ben ik het werk heel snel vergeten. En ja, knap irritant dat de jongens hun ontbijt resten niet opruimen. Daar is dus weer een goed gesprek over nodig. Logisch dat ik me erger. Aan de andere kant is het jammer dat ik zo van slag ben van een man die nog niet thuis is en een slordig aanrecht. Zonde dat ik daarom vaak een 1/2 zak chips  leeg eet. Dat leidt altijd tot schuldgevoel en extra calorieën.

Waarom ik zo van slag ben bij een tegenvallende thuiskomst? Waarschijnlijk omdat mijn werkdag te druk en te vol is geweest. Daar begint het probleem eigenlijk. Dan kan ik thuis veel minder hebben. Zucht. En nu?’

Anouk is heel bewust gaan oefenen met het verduren van haar gevoelens. Zij had regelmatig de neiging te gaan snaaien rond een uur of 17.00, als ze vermoeid van haar werk kwam. Nu ze haar gevoelens onderzoekt in plaats van dempt met een 1/2 zak chips worden de gevoelens sterker. Dit is heel normaal. En het is spannend. Ze geeft de gevoelens de ruimte. Door de boosheid en onrust niet te bedekken met een laag chips komen ze meer aan de oppervlak. Voor veel mensen is dat heel spannend en lastig. Iedereen die bewust oefent met het verduren of ondergaan van gevoelens, ontdekt dat gevoelens eerst heftiger worden en na een paar minuten al afzwakken.

Doordat de gevoelens zo naar de oppervlakte komen kun je onderzoeken wat maakt dat je zo boos, onrustig, verdrietig of bang bent. Op wie ben je boos? Op Wim. Klopt dat? Is het realistisch te verwachten dat hij iedere keer op de afgesproken tijd thuis is? Je verwachtingen bijstellen voorkomt veel frustratie. Een gesprek met Wim of je zonen kan helpen. Het kan ook zijn dat een gesprek niets oplevert. Helaas. Dan is het aan jou om te bedenken of je iedere dag bij een tegenvallende thuiskomst die 1/2 zak chips leeg eet of dat je eerst even tot rust gaat komen.

Anouk: ‘het is heel bijzonder om zo met mezelf bezig te zijn. Dat was ik niet gewend. Hierdoor heb ik de afgelopen weken de snaai neigingen kunnen weerstaan. Het maakt ook zichtbaar dat ik eigenlijk met mijn manager in gesprek zou moeten over minder werkdruk. Dat wordt helemaal spannend.’

Verduren, verduren en onderzoeken van je ‘lastige’ gevoelens is echt een eerste stap om het emotie-eten onder controle te krijgen. Het dempen van lastige gevoelens met eten is een vorm van struisvogelpolitiek. Stap voor stap je gevoel onderzoeken en nagaan wat de oorzaken van je gevoelens zijn helpt om je lastige situaties of problemen aan te kaarten en naar oplossingen te zoeken. Anouk is begonnen. Wie volgt?

Heb jij ervaring met het verduren en onderzoeken van je gevoel? Deel je ervaringen hieronder.

Daar hebben andere mensen echt iets aan. Onder de reacties verloot ik het boek ‘Liefde in plaats van chocola’.